Inspanningstesten: verschil tussen versies

Uit ECGpedia
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(25 tussenliggende versies door 7 gebruikers niet weergegeven)
Regel 2: Regel 2:
|mainauthor= [[user:Vdbilt|I.A.C. van der Bilt]]
|mainauthor= [[user:Vdbilt|I.A.C. van der Bilt]]
|moderator=
|moderator=
|supervisor= [[Professor F.C. Visser]]
|supervisor= [[W.E.M. Kok]]
}}
}}
''IN AANBOUW...''
''IN AANBOUW...''
=Inleiding=
=Inleiding=
Inspanningtesten kunnen zeer waardevol zijn bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van de patiënt. Een inspanningstest kan verricht worden om de algehele conditie van de patiënt te bepalen, het functionele uithoudingsvermogen, de longfunctie, en/of het uithoudingsvermogen van het hart. Bij de eerste twee zal vooral de nadruk gelegd worden op zuurstof uitwisseling in de longen d.m.v. een VO2max test en d.m.v. een lactaat meting. Bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van het hart zal er meer nadruk gelegd worden op het ECG en daar gaat deze pagina ook over. Plaatje
Inspanningtesten kunnen zeer waardevol zijn bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van de patiënt. Een inspanningstest kan verricht worden om de algehele conditie van de patiënt te bepalen, het functionele uithoudingsvermogen, de longfunctie, en/of het uithoudingsvermogen van het hart. Bij de eerste twee zal vooral de nadruk gelegd worden op zuurstofuitwisseling in de longen d.m.v. een VO2max-test en d.m.v. een lactaatmeting. Bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van het hart zal er meer nadruk gelegd worden op het ecg en daar gaat deze pagina ook over. Plaatje


=Inspannings ECG=
=Inspannings-ecg=
Het inspannings ECG (afgekort X-ECG) zal typisch plaatsvinden op een loopband of op een fiets. De patiënt krijgt ECG electroden opgeplakt en zal gaan inspannen. Als de patiënt niet in staat is fysiek in te spannen a.g.v. een fysieke beperking (bijv. Artrose) kan er ook een chemische inspanning plaatsvinden. Dit gebeurd dan meestal m.b.v. Adenosine, een vaatverwijder, of Dobutamine.
Het inspannings-ecg (afgekort X-ecg) zal typisch plaatsvinden op een loopband of op een fiets. De patiënt krijgt [http://nl.ecgpedia.org/wiki/Grondbeginselen#De_ECG_electrodes ecg-elektroden] opgeplakt en zal gaan inspannen. Als de patiënt niet in staat is zich fysiek in te spannen a.g.v. een fysieke beperking (bijv. artrose) kan er ook een chemische inspanning plaatsvinden. Dit gebeurt dan meestal m.b.v. Adenosine, een vaatverwijder, of Dobutamine.
Hiernaast ziet u een foto van een patiënt op een loopband.
Hiernaast ziet u een foto van een patiënt op een loopband.


'''Indicaties X-ECG'''
'''Indicaties X-ecg'''
In 2002 heeft de American Heart Association (AHA) een aantal Klasse I indicaties opgesteld voor het verrichten van een inspanningstest (1,2). Onderstaand zijn een aantal indicaties opgesomd:


    * Om coronaire insufficientie te diagnostiseren bij patienten met pijn op de borst. Indien deze patienten in subgroepen onderverdeeld worden op basis van leeftijd en de aard van de klachten, varieert de a priori kans op coronair sclerose van 5 tot 89% (3). Daarom is van groot belang van te voren een risico inschatting te maken bij iedere patiënt. InspanningsECGs zijn goed bruikbaar bij patienten met een intermediate pretest probability. Positieve testen in deze patienten zijn waarschijnlijk echt positief omdat de vcoorspellende waarde van de test hoger ligt.
In 2002 heeft de American Heart Association (AHA) een aantal Klasse I indicaties opgesteld voor het verrichten van een inspanningstest.<cite>GibbonsAHA</cite><cite>GibbonsAHA2</cite><cite>Gibbons1997</cite> Onderstaand zijn een aantal indicaties opgesomd:
De test is minder bruikbaar bij patienten met een hoge of lage pretest probability. De test is overbodig om diagnose te stellen in deze patienten.  
 
    * Om prognose en beleid bij patienten met bewezen coroniare hartziekte te bepalen, inclusief patienten met behandelde en stabiele Angina Pectoris of een myocard infarct.
*Om coronaire insufficiëntie te diagnosticeren bij patiënten met pijn op de borst. Indien deze patiënten in subgroepen onderverdeeld worden op basis van leeftijd en de aard van de klachten, varieert de a-priorikans op coronairsclerose van 5 tot 89% (4). Daarom is van groot belang van te voren een risicoinschatting te maken bij iedere patiënt. Inspannings-ecg's zijn goed bruikbaar bij patiënten met een intermediate pretest probability. Positieve testen bij deze patiënten zijn waarschijnlijk echt positief omdat de voorspellende waarde van de test hoger ligt. De test is minder bruikbaar bij patiënten met een hoge of lage pretest probability. De test is overbodig om diagnose te stellen in deze patiënten.  
    * Als screening middel voor coronaire  hartziekten in geselecteerde hoog risico asymptomatische patientengroepen.  
*Om prognose en beleid bij patiënten met bewezen coronaire hartziekte te bepalen, inclusief patiënten met behandelde en stabiele angina pectoris of een myocardinfarct.
    * Om inspannings tolerantie en therapie te testen bij patienten met hartfalen die eventueel voor harttransplantatie worden opgewerkt.
*Als screeningmiddel voor coronaire  hartziekten in geselecteerde hoog-risico-asymptomatische patiëntengroepen.  
    *Functionele inspanningtesten kunnen ook gebruikt wiorden om inspanningstolerantie te testen. Bijvoorbeeld ter evaluatie van arbeidsongeschiktheid, topsporters, of revalidatie.
*Om inspanningstolerantie en therapie te testen bij patiënten met hartfalen die eventueel voor harttransplantatie worden opgewerkt.
    *Om ritmestoornissen te evalueren bij geselecteerde patiënten.  
*Functionele inspanningstesten kunnen ook gebruikt worden om inspanningstolerantie te testen. Bijvoorbeeld ter evaluatie van arbeidsongeschiktheid, topsporters, of revalidatie.
*Om ritmestoornissen te evalueren bij geselecteerde patiënten.  


'''Contra-indicaties'''
'''Contra-indicaties'''
Inspannings testen zijn niet helemaal zonder potentieel gevaar en ongemak voor de patient. Myocard infarct, ritmestoornissen zoals VT/VF en zelf dood (hoewel zeer zeldzaam) kunnen optreden bij een inspanningstest. Voor iedere 10.000 testen zijn er 3,6 myocard infarcten, 4,8 ernstige arritmien en 0.5 doden (4). Thus, an assessment of the benefits and risks of testing must be made in each patient prior to the procedure. (See "Life-threatening complications" below).
The 2001 AHA statement and the 2002 ACC/AHA guidelines have identified absolute and relative cardiovascular contraindications to exercise testing (show table 7) [1,2,14]. Absolute contraindications include the following:


    * Acute myocardial infarction (within two days)
Inspanningstesten zijn niet helemaal zonder potentieel gevaar en ongemak voor de patiënt. Myocardinfarct, ritmestoornissen zoals VT/VF en zelfs dood (hoewel zeer zeldzaam) kunnen optreden bij een inspanningstest. Voor iedere 10.000 testen zijn er 3,6 myocardinfarcten, 4,8 ernstige aritmieën en 0,5 doden gerapporteerd in een studie met 500.000 X-ecg's (<cite>Weiner1979</cite>).
    * Unstable angina pectoris
    * Uncontrolled arrhythmias causing symptoms of hemodynamic compromise
    * Symptomatic severe aortic stenosis
    * Uncontrolled symptomatic heart failure
    * Active endocarditis or acute myocarditis or pericarditis
    * Acute aortic dissection
    * Acute pulmonary or systemic embolism
    * Acute noncardiac disorders that may affect exercise performance or may be aggravated by exercise


Many of the noncardiovascular disorders can be resolved prior to testing, although testing may not be appropriate under some of these circumstances. Common sense is usually sufficient to resolve most of these issues.
De 2001-AHA- en 2002-ACC/AHA-richtlijnen <cite>GibbonsAHA</cite><cite>GibbonsAHA2</cite><cite>Gibbons1997</cite> hebben de volgende relatieve contra-indicaties voor inspanningstesten opgesteld:


There are also relative contraindications that can be superseded if the benefits outweigh the risks (show table 7) [1,2]. As an example, low-level testing can be conducted under careful supervision to answer specific questions (eg, for risk stratification after myocardial infarction). (See "Overview of the management of acute ST elevation (Q wave) myocardial infarction" and see "Overview of the management of unstable angina and acute non-ST elevation (non-Q wave) myocardial infarction").
* Acuut myocardinfarct (< 2 dagen)
* Instabiele angina pectoris
* Ongecontroleerde aritmie met hemodynamische component
* Symptomatische ernstige aortastenose
* Ongecontroleerd symptomatisch hartfalen
* Actieve endocarditis of acute myocarditis of pericarditis
* Acute aortadissectie
* Acute long- of systemische embolie
* Acute niet-cardiale stoornis die zou kunnen verergeren bij inspanning


There have been concerns about the safety of exercise testing in patients with an abdominal aortic aneurysm and those who have a recent percutaneous coronary intervention. However, neither is a contraindication to exercise testing. In a review of 262 patients with an aneurysm diameter >4 cm (average 5.5 cm), one patient (0.4 percent) with a 6.1 cm aneurysm had a contained rupture 12 hours after exercise [20]. Similarly, there were no acute coronary events in a report of 261 patients who underwent exercise testing soon after PCI with stent placement [21].
Er zijn ook relatieve contra-indicaties die ondergeschikt zouden kunnen zijn als de winst van een X-ecg sterker is dan het risico.


*keuze van protocol
=Inspanningsprotocol=
*keuze van Device
*keuze van device
*keuze fiets/band/chemisch
*keuze fiets/band/chemisch


{{clr}}
{{clr}}
=Ecg-veranderingen bij inspanning=


=Positieve inspanningstest=
=Positieve inspanningstest=
[[Image:xECG_in_rest.jpg|thumb|Het ecg in rust toont normale ST-segmenten]]
[[Image:xECG_in_exercise.jpg|thumb|Direct na het staken van inspanning is duidelijk ST-depressie in V3-V6 te zien]]
{{clr}}


=Stopcriteria=
=Presentaties=
=Presentaties=
Bekijk presentaties over het inspannings ECG
Bekijk presentaties over het inspannings-ecg
*Door dr. Wouter Kok, cardioloog in het AMC '''presentatie'''
*Door dr. Wouter Kok, cardioloog in het AMC '''presentatie'''
{{clr}}
{{clr}}


1 Gibbons, RJ, Balady, GJ, Bricker, JT, et al. ACC/AHA 2002 guideline update for exercise testing: summary article: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines (Committee to Update the 1997 Exercise Testing Guidelines). Circulation 2002; 106:1883.
==Referenties==
 
<biblio>
2 Gibbons, RJ, Balady, GJ, Beasley, JW, et al. ACC/AHA guidelines for exercise testing: A report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines (Committee on Exercise Testing). J Am Coll Cardiol 1997; 30:260.
#GibbonsAHA pmid=12392846
 
#GibbonsAHA2 pmid=12356646
3 Exercise stress testing. Correlations among history of angina, ST-segment response and prevalence of coronary-artery disease in the Coronary Artery Aurgery Study (CASS). Weiner DA; Ryan TJ; McCabe CH; Kennedy JW; Schloss M; Tristani F; Chaitman BR; Fisher LD N Engl J Med 1979 Aug 2;301(5):230-5.
#Gibbons1997 pmid=9207652
 
#Weiner1979 pmid=449990
4 National survey of exercise stress testing facilities. Stuart RJ Jr; Ellestad MH Chest 1980 Jan;77(1):94-7.
#Stuart1980 pmid=7351157

Huidige versie van 12 jul 2017 om 14:56

Auteur I.A.C. van der Bilt
Co-Auteur {{{coauthor}}}
Moderator
Supervisor W.E.M. Kok
Lees meer over auteurschap op ECGpedia

IN AANBOUW...

Inleiding

Inspanningtesten kunnen zeer waardevol zijn bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van de patiënt. Een inspanningstest kan verricht worden om de algehele conditie van de patiënt te bepalen, het functionele uithoudingsvermogen, de longfunctie, en/of het uithoudingsvermogen van het hart. Bij de eerste twee zal vooral de nadruk gelegd worden op zuurstofuitwisseling in de longen d.m.v. een VO2max-test en d.m.v. een lactaatmeting. Bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van het hart zal er meer nadruk gelegd worden op het ecg en daar gaat deze pagina ook over. Plaatje

Inspannings-ecg

Het inspannings-ecg (afgekort X-ecg) zal typisch plaatsvinden op een loopband of op een fiets. De patiënt krijgt ecg-elektroden opgeplakt en zal gaan inspannen. Als de patiënt niet in staat is zich fysiek in te spannen a.g.v. een fysieke beperking (bijv. artrose) kan er ook een chemische inspanning plaatsvinden. Dit gebeurt dan meestal m.b.v. Adenosine, een vaatverwijder, of Dobutamine. Hiernaast ziet u een foto van een patiënt op een loopband.

Indicaties X-ecg

In 2002 heeft de American Heart Association (AHA) een aantal Klasse I indicaties opgesteld voor het verrichten van een inspanningstest.[1][2][3] Onderstaand zijn een aantal indicaties opgesomd:

  • Om coronaire insufficiëntie te diagnosticeren bij patiënten met pijn op de borst. Indien deze patiënten in subgroepen onderverdeeld worden op basis van leeftijd en de aard van de klachten, varieert de a-priorikans op coronairsclerose van 5 tot 89% (4). Daarom is van groot belang van te voren een risicoinschatting te maken bij iedere patiënt. Inspannings-ecg's zijn goed bruikbaar bij patiënten met een intermediate pretest probability. Positieve testen bij deze patiënten zijn waarschijnlijk echt positief omdat de voorspellende waarde van de test hoger ligt. De test is minder bruikbaar bij patiënten met een hoge of lage pretest probability. De test is overbodig om diagnose te stellen in deze patiënten.
  • Om prognose en beleid bij patiënten met bewezen coronaire hartziekte te bepalen, inclusief patiënten met behandelde en stabiele angina pectoris of een myocardinfarct.
  • Als screeningmiddel voor coronaire hartziekten in geselecteerde hoog-risico-asymptomatische patiëntengroepen.
  • Om inspanningstolerantie en therapie te testen bij patiënten met hartfalen die eventueel voor harttransplantatie worden opgewerkt.
  • Functionele inspanningstesten kunnen ook gebruikt worden om inspanningstolerantie te testen. Bijvoorbeeld ter evaluatie van arbeidsongeschiktheid, topsporters, of revalidatie.
  • Om ritmestoornissen te evalueren bij geselecteerde patiënten.

Contra-indicaties

Inspanningstesten zijn niet helemaal zonder potentieel gevaar en ongemak voor de patiënt. Myocardinfarct, ritmestoornissen zoals VT/VF en zelfs dood (hoewel zeer zeldzaam) kunnen optreden bij een inspanningstest. Voor iedere 10.000 testen zijn er 3,6 myocardinfarcten, 4,8 ernstige aritmieën en 0,5 doden gerapporteerd in een studie met 500.000 X-ecg's ([4]).

De 2001-AHA- en 2002-ACC/AHA-richtlijnen [1][2][3] hebben de volgende relatieve contra-indicaties voor inspanningstesten opgesteld:

  • Acuut myocardinfarct (< 2 dagen)
  • Instabiele angina pectoris
  • Ongecontroleerde aritmie met hemodynamische component
  • Symptomatische ernstige aortastenose
  • Ongecontroleerd symptomatisch hartfalen
  • Actieve endocarditis of acute myocarditis of pericarditis
  • Acute aortadissectie
  • Acute long- of systemische embolie
  • Acute niet-cardiale stoornis die zou kunnen verergeren bij inspanning

Er zijn ook relatieve contra-indicaties die ondergeschikt zouden kunnen zijn als de winst van een X-ecg sterker is dan het risico.

Inspanningsprotocol

  • keuze van device
  • keuze fiets/band/chemisch


Ecg-veranderingen bij inspanning

Positieve inspanningstest

Het ecg in rust toont normale ST-segmenten
Direct na het staken van inspanning is duidelijk ST-depressie in V3-V6 te zien


Stopcriteria

Presentaties

Bekijk presentaties over het inspannings-ecg

  • Door dr. Wouter Kok, cardioloog in het AMC presentatie


Referenties

<biblio>

  1. GibbonsAHA pmid=12392846
  2. GibbonsAHA2 pmid=12356646
  3. Gibbons1997 pmid=9207652
  4. Weiner1979 pmid=449990
  5. Stuart1980 pmid=7351157
Overgenomen van "https://nl.ecgpedia.org/index.php?title=Inspanningstesten&oldid=10307"