P-top-morfologie: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
{{nav| | {{nav| | ||
|previouspage=Hartas | |previouspage=Hartas | ||
|previousname=Hartas | |previousname=Stap 4: Hartas | ||
|nextpage=QRS morfologie | |nextpage=QRS morfologie | ||
|nextname=QRS morfologie | |nextname=Stap 6: QRS morfologie | ||
}} | }} | ||
{{auteurs| | {{auteurs| |
Versie van 10 sep 2007 08:58
Vorige stap: Stap 4: Hartas | Volgende stap: Stap 6: QRS morfologie |
Auteur | J.S.S.G. de Jong, MD | |
Co-Auteur | ||
Moderator | J.S.S.G. de Jong, MD | |
Supervisor | {{{supervisor}}} | |
Lees meer over auteurschap op ECGpedia |
Aan de P top is te zien of er sprake is van rechter of linker atriumbelasting.
De morfologie van de P-top wordt vastgesteld in afleiding II en V1, wanneer tenminste sprake is van sinusritme.
De normale P-top
Kenmerken van een normale p top:[1]
- De maximale hoogte van de p top is 2,5 mm in II en / of III
- De p top is positief in II en AVF, en bifasisch in V1
- De breedte van de p top is normaal korter dan 0.12 seconde
Bij elevatie of depressie van het PTa segment (het stuk tussen de p-top en het begin van het QRS complex) kan er sprake zijn van een atriaal infarct of pericarditis.
Als de p-top te groot is, is er sprake van linker of rechter atriumdilatatie
Referenties
- Spodick DH, Raju P, Bishop RL, and Rifkin RD. Operational definition of normal sinus heart rate. Am J Cardiol. 1992 May 1;69(14):1245-6. DOI:10.1016/0002-9149(92)90947-w |
<analytics uacct="UA-807577-1"></analytics>