Longziekten

ECG veranderingen bij longziekten uiten zich met name door acute (longembolie) of chronische (COPD, longemfyseem) pulmonale hypertensie. Daarnaast kan er een verandering van de fysieke positie van het hart plaatsvinden (longemfyseem, pneumothorax) waardoor het hart verplaatst ten opzichte van de standaardelectrodepositie. Dit kan zich uiten in veranderde voltages (en bijvoorbeeld clockwise of counterclockwise rotation) en een veranderde hartas.

Een acute longembolie kenmerkt zich door acute toegenomen weerstand in het longvaatbed met als gevolg pulmonale hypertensie. Hierdoor ontstaat rechterkamer belasting en vervolgens rechter boezembelasting.

Het ECG van een patiënt met een longembolie

Het ECG van een patiënt met een longembolie

Nog een voorbeeld van een ECG van een patiënt met een longembolie

ECG kenmerken van een acute longembolie zijn:[1]

• Sinustachycardie
• Rechtsbelasting, zich uitend in:
  • Rechteratriumdilatatie
  • Hartasdraai naar rechts
  • Rechter bundeltakblok
• Diepe S in I
• Q en negatieve T in III
• T top inversie anterior [2]

Overigens zijn al deze afwijkingen niet 100% specifiek voor een longembolie. Een longembolie is dus ook niet op een ECG te diagnostiseren, maar het kan als hulpmiddel dienen en het kan ook aangeven bij een bekende longembolie of er rechtsbelasting is.

COPD en longemfyseem

Het ecg van een patiënt met chronische longziekten toont een sinustachycardie, een P pulmonale (en in dit geval ook linkerboezemdilatatie), clockwise rotation en een incompleet RBTB

De P pulmonale is een uiting van vergroting van de rechterboezem door verhoogde druk

Bij COPD en longemfyseem is vaak sprake van chronische rechtsbelasting. Hierbij staat met name de rechterkamerbelasting en rechterboezemdilatatie op de voorgrond. De gedilateerde rechterkamer kan clockwise rotation van het hart veroorzaken. Rechterkamerbelasting kan zich uiten in rechterventrikelhypertrofie, een rechterhartas en uiteindelijk een rechterbundeltakblok.