Ritme

Vorige stap: Grondbeginselen | Volgende stap: Stap 2: Hartfrequentie

Auteur	J.S.S.G. de Jong, MD
Co-Auteur
Moderator	I.A.C. van der Bilt, MD
Supervisor
Lees meer over auteurschap op ECGpedia

Het normale hartritme is sinusritme. Dat wil zeggen dat het ritme zijn oorsprong heeft in de sinusknoop, de snelste, fysiologische impulsgenerator van het hart. De sinusknoop (SA-knoop) bevindt zich in het dak van het rechteratrium. Als de sinusknoop vuurt depolariseert eerst het rechteratrium, daarna het linkeratrium, vervolgens de AV(atrioventriculaire)-knoop en via de bundel van HIS en het geleidingssysteem worden de ventrikels vervolgens gestimuleerd.

Met deze kennis is het vrij eenvoudig om sinusritme te herkennen op het ecg.

De eigenschappen van normaal (voortgeleid) sinusritme (zie ook Grondbeginselen):
Een P-top (boezemcontractie) gaat vooraf aan het QRS-complex Op iedere P-top volgt een QRS-complex Het ritme is regelmatig, maar varieert licht met de ademhaling De frequentie ligt tussen de 60 en 100/minuut. De maximale hoogte van de P-top is 2,5 mm in II en/of III De P-top is positief in II en AVF, en bifasisch in V1

De laatste twee definities komen aan bod in het hoofdstukje P-top-morfologie.

Hartritmes die geen sinusritme zijn komen aan bod in het hoofdstuk ritmestoornissen.

Er kan ook sprake zijn van sinusritme op atriaal niveau en bijvoorbeeld een geleidingsstoornis of kamerritmestoornis. Dan worden de twee ritmes in boezems en kamers apart benoemd, bijvoorbeeld 'sinusritme op atriaal niveau met 3e graads AV blok en een ventriculair escaperitime'.

Sinusaritmieën

Er bestaan een aantal afwijkende vormen van sinusritme:

Voorbeelden

Een voorbeeld van een normaal ecg
Nog een voorbeeld van een normaal ecg