Longziekten
ECG veranderingen bij longziekten uiten zich met name door acute (longembolie) of chronische (COPD, longemfyseem) pulmonale hypertensie. Daarnaast kan er een verandering van de fysieke positie van het hart plaatsvinden (longemfyseem, pneumothorax) waardoor het hart verplaatst ten opzichte van de standaardelectrodepositie. Dit kan zich uiten in veranderde voltages (en bijvoorbeeld clockwise of counterclockwise rotation) en een veranderde hartas.
Longembolie
Een acute longembolie kenmerkt zich door acute toegenomen weerstand in het longvaatbed met als gevolg pulmonale hypertensie. Hierdoor ontstaat rechterkamer belasting en vervolgens rechter boezembelasting.
ECG kenmerken van een acute longembolie zijn:[1]
- Sinustachycardie
- Rechtsbelasting, zich uitend in:
- Rechteratriumdilatatie
- Hartasdraai naar rechts
- Rechter bundeltakblok
- Diepe S in I
- Q en negatieve T in III
- T top inversie anterior [2]
Overigens zijn al deze afwijkingen niet 100% specifiek voor een longembolie. Een longembolie is dus ook niet op een ECG te diagnostiseren, maar het kan als hulpmiddel dienen en het kan ook aangeven bij een bekende longembolie of er rechtsbelasting is.
COPD en longemfyseem
Bij COPD en longemfyseem is er vaak sprake van chronische rechtsbelasting. Hierbij staat met name de rechter kamerbelasting en rechter boezemdilatatie op de voorgrond. De gedilateerde rechter kamer kan clockwise rotation van het hart veroorzaken. Rechter kamerbelasting kan zich uiten in rechter ventrikelhypertrofie, een rechter hartas en uiteindelijk een rechter bundeltakblok.