Grondbeginselen: verschil tussen versies

Het doel van deze cursus is om het normale ECG te kennen en eventuele afwijkingen te kunnen plaatsen. Hiervoor is het nodig te begrijpen wat een ECG is en hoe het ontstaat.

Klik op onderstaande ECG om een vergroting te zien.

Waar moet je allemaal op letten bij het bekijken van een ECG?

Overigens verschilt de lay-out van apparaat tot apparaat, maar meestal zijn bovenstaande gegevens wel ergens te vinden.

<pre>Een electrocardiogram is een registratie van de electrische activiteit van het hart.</pre>

De individuele [[actiepotentiaal|actiepotentialen]] van de individuele cardiomyocyten worden in feite gemiddeld. Het uiteindelijke signaal is dus een gemiddelde van triljoenen miniscule electrische signalen.

'''In de sinusknoop (SA node) zitten pacemakercellen die de hartfrequentie bepalen.'''

Het hart wordt tevens beinvloed door het autonome zenuwstelsel; ''sympathicus'' en ''parasympathicus''. Het sympathisch systeem o.i.v. epinephrine leidt bij activatie tot een toename in atrioventriculaire geleiding, prikkelbaarheid en contractiliteit. Het parasympathische systeem (nervus vagus) o.i.v. acetycholine leidt daarentegen bij activatie  tot een afname in frequentie van de SA-knoop, atrioventriculaore voortgeleiding en prikklebaarheid. In tegenstelling tot het sympathisch systeem werkt het parasympathicus voornamelijk op de atria.

{{clr}}

Het [[QRS_morfologie|'''QRS complex''' ]] is een middeling van de depolarisatiegolven van de endomyocardiale (binnenste) en epicardiale (buitenste) spiercellen. Of te wel de depolarisatie van de venrtrikels. Doordat de endomyocardiale cellen net iets eerder depolariseren dan de epicardiale spiercellen, ontstaat het typische QRS patroon. Er zijn verschillende vormen van QRS-complexen mogelijk:

Dit zijn de verschillende vormen van het QRS-complex:

De oorsprong van de '''U golf''' is onbekend. Mogelijk duidt deze golf op "afterdepolarisaties" van de ventrikels.

Willem Einthoven (1860-1927) heeft in 1924 de Nobelprijs gekregen als grondlegger van het huidige ECG.  Hij sloot zijn electrodes aan op de patient en liet het electrische verschil tussen twee electrodes uitschrijven door een galvanometer. Wij spreken nog steeds van de afleidingen van Einthoven.

{{clr}}

Elektrische activiteit dat door het hart gaat, kan worden opgevangen door uitwendige (huid)elektroden. Het electrocardiogram (ECG) registreert deze activiteit via deze electroden die op verschillende plaatsen op het lichaam zijn bevestigd. In totaal worden 12 afleidingen berekend met behulp van 10 electrodes.

Met behulp van deze 10 electrodes kunnen dus 12 afleidingen uitgeschreven worden. Er zijn 6 extremiteitsafleidingen en 6 voorwandsafleidingen.

[[Afbeelding:Limb1.jpg|350px]]

{{clr}}

Men kan de twee van elkaar onderscheiden door eveneens naar de precordiale afleidingen te kijken. Dextrocardia toont R-golf inversie i.t.t. omkering van de electroden.

De voorwandsafleidingen '''(V1,V2,V3,V4,V5 en V6)''' 'kijken' vanuit hun borstelectrodes naar het electrisch gemiddelde. Dus in feite naar het centrum van het hart.