Atriale Tachycardie: verschil tussen versies
(Pagina aangemaakt: {{Hoofdstuk|Supraventriculaire ritmestoornissen}} Een atriale tachycardie is een min of meer regulair ritme van >100 /min dat niet uit de sinusknoop komt. De p-toppen komen dus ni...) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (7 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Hoofdstuk|Supraventriculaire ritmestoornissen}} | {{Hoofdstuk|Supraventriculaire ritmestoornissen}} | ||
Een atriale tachycardie is een min of meer regulair ritme van >100 /min dat niet uit de sinusknoop komt. De | |||
Een atriale tachycardie is een min of meer regulair ritme van > 100/min. met smalle QRS-complexen en een supraventriculair ritme dat niet uit de sinusknoop komt maar dus wel uit de atria. De P-toppen hebben daardoor een andere vorm/morfologie en dit is te herkennen als de P-toppen bijvoorbeeld negatief zijn in I en/of AVF. Zie ook [[atriaal ritme]]. | |||
Bij zieke patiënten kan het voorkomen dat de atriale tachycardie ontspringt uit meerdere plekken in de atria en dat daardoor meerdere P-top-morfologieën zijn te herkennen, er wisselende AV-geleiding is (wisselende PQ-intervallen, soms zelfs met AV-blok) en daardoor ook variabele kamerfrequenties. | |||
Vagale stimulatie (carotismassage) zou de AV-geleiding moeten vertragen en zal dan duidelijk het snelle, atriale ritme laten zien dat dissocieert van het kamerritme (AV-dissociatie door AV-blok). Atriale tachycardieën kunnen behandeld worden met antiaritmische medicatie en ook met ablatie. | |||
Huidige versie van 8 jul 2017 om 22:35
| Dit is onderdeel van het hoofdstuk: Supraventriculaire ritmestoornissen |
Een atriale tachycardie is een min of meer regulair ritme van > 100/min. met smalle QRS-complexen en een supraventriculair ritme dat niet uit de sinusknoop komt maar dus wel uit de atria. De P-toppen hebben daardoor een andere vorm/morfologie en dit is te herkennen als de P-toppen bijvoorbeeld negatief zijn in I en/of AVF. Zie ook atriaal ritme.
Bij zieke patiënten kan het voorkomen dat de atriale tachycardie ontspringt uit meerdere plekken in de atria en dat daardoor meerdere P-top-morfologieën zijn te herkennen, er wisselende AV-geleiding is (wisselende PQ-intervallen, soms zelfs met AV-blok) en daardoor ook variabele kamerfrequenties.
Vagale stimulatie (carotismassage) zou de AV-geleiding moeten vertragen en zal dan duidelijk het snelle, atriale ritme laten zien dat dissocieert van het kamerritme (AV-dissociatie door AV-blok). Atriale tachycardieën kunnen behandeld worden met antiaritmische medicatie en ook met ablatie.