Inspanningstesten: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (35 tussenliggende versies door 7 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
|mainauthor= [[user:Vdbilt|I.A.C. van der Bilt]] | |mainauthor= [[user:Vdbilt|I.A.C. van der Bilt]] | ||
|moderator= | |moderator= | ||
|supervisor= | |supervisor= [[W.E.M. Kok]] | ||
}} | }} | ||
''IN AANBOUW...'' | ''IN AANBOUW...'' | ||
=Inleiding= | =Inleiding= | ||
Inspanningtesten zijn | Inspanningtesten kunnen zeer waardevol zijn bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van de patiënt. Een inspanningstest kan verricht worden om de algehele conditie van de patiënt te bepalen, het functionele uithoudingsvermogen, de longfunctie, en/of het uithoudingsvermogen van het hart. Bij de eerste twee zal vooral de nadruk gelegd worden op zuurstofuitwisseling in de longen d.m.v. een VO2max-test en d.m.v. een lactaatmeting. Bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van het hart zal er meer nadruk gelegd worden op het ecg en daar gaat deze pagina ook over. Plaatje | ||
Het | =Inspannings-ecg= | ||
Het inspannings-ecg (afgekort X-ecg) zal typisch plaatsvinden op een loopband of op een fiets. De patiënt krijgt [http://nl.ecgpedia.org/wiki/Grondbeginselen#De_ECG_electrodes ecg-elektroden] opgeplakt en zal gaan inspannen. Als de patiënt niet in staat is zich fysiek in te spannen a.g.v. een fysieke beperking (bijv. artrose) kan er ook een chemische inspanning plaatsvinden. Dit gebeurt dan meestal m.b.v. Adenosine, een vaatverwijder, of Dobutamine. | |||
Hiernaast ziet u een foto van een patiënt op een loopband. | |||
'''Indicaties X-ecg''' | |||
In 2002 heeft de American Heart Association (AHA) een aantal Klasse I indicaties opgesteld voor het verrichten van een inspanningstest.<cite>GibbonsAHA</cite><cite>GibbonsAHA2</cite><cite>Gibbons1997</cite> Onderstaand zijn een aantal indicaties opgesomd: | |||
*Om coronaire insufficiëntie te diagnosticeren bij patiënten met pijn op de borst. Indien deze patiënten in subgroepen onderverdeeld worden op basis van leeftijd en de aard van de klachten, varieert de a-priorikans op coronairsclerose van 5 tot 89% (4). Daarom is van groot belang van te voren een risicoinschatting te maken bij iedere patiënt. Inspannings-ecg's zijn goed bruikbaar bij patiënten met een intermediate pretest probability. Positieve testen bij deze patiënten zijn waarschijnlijk echt positief omdat de voorspellende waarde van de test hoger ligt. De test is minder bruikbaar bij patiënten met een hoge of lage pretest probability. De test is overbodig om diagnose te stellen in deze patiënten. | |||
*Om prognose en beleid bij patiënten met bewezen coronaire hartziekte te bepalen, inclusief patiënten met behandelde en stabiele angina pectoris of een myocardinfarct. | |||
*Als screeningmiddel voor coronaire hartziekten in geselecteerde hoog-risico-asymptomatische patiëntengroepen. | |||
*Om inspanningstolerantie en therapie te testen bij patiënten met hartfalen die eventueel voor harttransplantatie worden opgewerkt. | |||
*Functionele inspanningstesten kunnen ook gebruikt worden om inspanningstolerantie te testen. Bijvoorbeeld ter evaluatie van arbeidsongeschiktheid, topsporters, of revalidatie. | |||
*Om ritmestoornissen te evalueren bij geselecteerde patiënten. | |||
'''Contra-indicaties''' | |||
Inspanningstesten zijn niet helemaal zonder potentieel gevaar en ongemak voor de patiënt. Myocardinfarct, ritmestoornissen zoals VT/VF en zelfs dood (hoewel zeer zeldzaam) kunnen optreden bij een inspanningstest. Voor iedere 10.000 testen zijn er 3,6 myocardinfarcten, 4,8 ernstige aritmieën en 0,5 doden gerapporteerd in een studie met 500.000 X-ecg's (<cite>Weiner1979</cite>). | |||
De 2001-AHA- en 2002-ACC/AHA-richtlijnen <cite>GibbonsAHA</cite><cite>GibbonsAHA2</cite><cite>Gibbons1997</cite> hebben de volgende relatieve contra-indicaties voor inspanningstesten opgesteld: | |||
* Acuut myocardinfarct (< 2 dagen) | |||
* Instabiele angina pectoris | |||
* Ongecontroleerde aritmie met hemodynamische component | |||
* Symptomatische ernstige aortastenose | |||
* Ongecontroleerd symptomatisch hartfalen | |||
* Actieve endocarditis of acute myocarditis of pericarditis | |||
* Acute aortadissectie | |||
* Acute long- of systemische embolie | |||
* Acute niet-cardiale stoornis die zou kunnen verergeren bij inspanning | |||
Er zijn ook relatieve contra-indicaties die ondergeschikt zouden kunnen zijn als de winst van een X-ecg sterker is dan het risico. | |||
=Inspanningsprotocol= | |||
*keuze van device | |||
*keuze fiets/band/chemisch | |||
{{clr}} | {{clr}} | ||
=Ecg-veranderingen bij inspanning= | |||
=Positieve inspanningstest= | |||
[[Image:xECG_in_rest.jpg|thumb|Het ecg in rust toont normale ST-segmenten]] | |||
[[Image:xECG_in_exercise.jpg|thumb|Direct na het staken van inspanning is duidelijk ST-depressie in V3-V6 te zien]] | |||
{{clr}} | |||
=Stopcriteria= | |||
=Presentaties= | |||
Bekijk presentaties over het inspannings-ecg | |||
*Door dr. Wouter Kok, cardioloog in het AMC '''presentatie''' | |||
{{clr}} | |||
==Referenties== | |||
<biblio> | |||
#GibbonsAHA pmid=12392846 | |||
#GibbonsAHA2 pmid=12356646 | |||
#Gibbons1997 pmid=9207652 | |||
#Weiner1979 pmid=449990 | |||
#Stuart1980 pmid=7351157 | |||
Huidige versie van 12 jul 2017 om 14:56
| Auteur | I.A.C. van der Bilt | |
| Co-Auteur | {{{coauthor}}} | |
| Moderator | ||
| Supervisor | W.E.M. Kok | |
| Lees meer over auteurschap op ECGpedia | ||
IN AANBOUW...
Inleiding
Inspanningtesten kunnen zeer waardevol zijn bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van de patiënt. Een inspanningstest kan verricht worden om de algehele conditie van de patiënt te bepalen, het functionele uithoudingsvermogen, de longfunctie, en/of het uithoudingsvermogen van het hart. Bij de eerste twee zal vooral de nadruk gelegd worden op zuurstofuitwisseling in de longen d.m.v. een VO2max-test en d.m.v. een lactaatmeting. Bij het bepalen van het uithoudingsvermogen van het hart zal er meer nadruk gelegd worden op het ecg en daar gaat deze pagina ook over. Plaatje
Inspannings-ecg
Het inspannings-ecg (afgekort X-ecg) zal typisch plaatsvinden op een loopband of op een fiets. De patiënt krijgt ecg-elektroden opgeplakt en zal gaan inspannen. Als de patiënt niet in staat is zich fysiek in te spannen a.g.v. een fysieke beperking (bijv. artrose) kan er ook een chemische inspanning plaatsvinden. Dit gebeurt dan meestal m.b.v. Adenosine, een vaatverwijder, of Dobutamine. Hiernaast ziet u een foto van een patiënt op een loopband.
Indicaties X-ecg
In 2002 heeft de American Heart Association (AHA) een aantal Klasse I indicaties opgesteld voor het verrichten van een inspanningstest.[1][2][3] Onderstaand zijn een aantal indicaties opgesomd:
- Om coronaire insufficiëntie te diagnosticeren bij patiënten met pijn op de borst. Indien deze patiënten in subgroepen onderverdeeld worden op basis van leeftijd en de aard van de klachten, varieert de a-priorikans op coronairsclerose van 5 tot 89% (4). Daarom is van groot belang van te voren een risicoinschatting te maken bij iedere patiënt. Inspannings-ecg's zijn goed bruikbaar bij patiënten met een intermediate pretest probability. Positieve testen bij deze patiënten zijn waarschijnlijk echt positief omdat de voorspellende waarde van de test hoger ligt. De test is minder bruikbaar bij patiënten met een hoge of lage pretest probability. De test is overbodig om diagnose te stellen in deze patiënten.
- Om prognose en beleid bij patiënten met bewezen coronaire hartziekte te bepalen, inclusief patiënten met behandelde en stabiele angina pectoris of een myocardinfarct.
- Als screeningmiddel voor coronaire hartziekten in geselecteerde hoog-risico-asymptomatische patiëntengroepen.
- Om inspanningstolerantie en therapie te testen bij patiënten met hartfalen die eventueel voor harttransplantatie worden opgewerkt.
- Functionele inspanningstesten kunnen ook gebruikt worden om inspanningstolerantie te testen. Bijvoorbeeld ter evaluatie van arbeidsongeschiktheid, topsporters, of revalidatie.
- Om ritmestoornissen te evalueren bij geselecteerde patiënten.
Contra-indicaties
Inspanningstesten zijn niet helemaal zonder potentieel gevaar en ongemak voor de patiënt. Myocardinfarct, ritmestoornissen zoals VT/VF en zelfs dood (hoewel zeer zeldzaam) kunnen optreden bij een inspanningstest. Voor iedere 10.000 testen zijn er 3,6 myocardinfarcten, 4,8 ernstige aritmieën en 0,5 doden gerapporteerd in een studie met 500.000 X-ecg's ([4]).
De 2001-AHA- en 2002-ACC/AHA-richtlijnen [1][2][3] hebben de volgende relatieve contra-indicaties voor inspanningstesten opgesteld:
- Acuut myocardinfarct (< 2 dagen)
- Instabiele angina pectoris
- Ongecontroleerde aritmie met hemodynamische component
- Symptomatische ernstige aortastenose
- Ongecontroleerd symptomatisch hartfalen
- Actieve endocarditis of acute myocarditis of pericarditis
- Acute aortadissectie
- Acute long- of systemische embolie
- Acute niet-cardiale stoornis die zou kunnen verergeren bij inspanning
Er zijn ook relatieve contra-indicaties die ondergeschikt zouden kunnen zijn als de winst van een X-ecg sterker is dan het risico.
Inspanningsprotocol
- keuze van device
- keuze fiets/band/chemisch
Ecg-veranderingen bij inspanning
Positieve inspanningstest
Stopcriteria
Presentaties
Bekijk presentaties over het inspannings-ecg
- Door dr. Wouter Kok, cardioloog in het AMC presentatie
Referenties
<biblio>
- GibbonsAHA pmid=12392846
- GibbonsAHA2 pmid=12356646
- Gibbons1997 pmid=9207652
- Weiner1979 pmid=449990
- Stuart1980 pmid=7351157