P-top-morfologie: verschil tussen versies
| Regel 21: | Regel 21: | ||
De hoogte van de P top wordt voornamelijk bepaald door de grootte van de atria. De dikte van de atriale wand is heel beperkt (enkele mm). Bij drukverhoging in de atria ontstaat daarom geen hypertrofie zoals bij de ventrikels, maar dilatatie. De dunne wand is namelijk niet goed in staat drukverhoging goed op te vangen. Een grote P top is een uiting van atriale vergroting. | De hoogte van de P top wordt voornamelijk bepaald door de grootte van de atria. De dikte van de atriale wand is heel beperkt (enkele mm). Bij drukverhoging in de atria ontstaat daarom geen hypertrofie zoals bij de ventrikels, maar dilatatie. De dunne wand is namelijk niet goed in staat drukverhoging goed op te vangen. Een grote P top is een uiting van atriale vergroting. | ||
{| class="wikitable" | |||
Kenmerken van een normale p top:<cite>Spodick</cite> | !Kenmerken van een normale p top:<cite>Spodick</cite> | ||
|- | |||
| | |||
*De maximale hoogte van de p top is 2,5 mm in II en / of III | *De maximale hoogte van de p top is 2,5 mm in II en / of III | ||
*De breedte van de p top is normaal korter dan 0.12 seconde | *De breedte van de p top is normaal korter dan 0.12 seconde | ||
*De p top is positief in II en AVF, en bifasisch in V1. | *De p top is positief in II en AVF, en bifasisch in V1. | ||
|} | |||
Is de P top richting anders dan normaal, dan is er geen [[sinusritme]], maar een [[atriaal ritme]] | Is de P top richting anders dan normaal, dan is er geen [[sinusritme]], maar een [[atriaal ritme]] | ||
Versie van 8 feb 2009 03:04
|
Vorige stap: Stap 4: Hartas | Volgende stap: Stap 6: QRS morfologie |
| Auteur | J.S.S.G. de Jong, MD | |
| Co-Auteur | ||
| Moderator | J.S.S.G. de Jong, MD | |
| Supervisor | ||
| Lees meer over auteurschap op ECGpedia | ||
De P top geeft de elektrische activiteit van de atria weer. De vorm (=morfologie) van de P top geeft een indruk van de grootte van de atria en ook of het ritme uit de sinusknoop komt, danwel van elders uit de atria. De morfologie van de P-top is over het algemeen het best te beoordelen in de afleidingen II en V1.
De normale P-top
De kenmerken van een normale P top zijn te herleiden uit de richting van de normale atriale ontlading. Deze begint in de sinusknoop en gaat dan richting AV knoop. De elektrische activiteit van de p top is daarom in de richting van de afleidingen II en AVF. Gekeken vanuit afleiding V1, die heel dicht bij het rechter atrium zit, is de activiteit soms heel even positief en daarna voornamelijk negatief. Zo ontstaat een bifasische P top.
De hoogte van de P top wordt voornamelijk bepaald door de grootte van de atria. De dikte van de atriale wand is heel beperkt (enkele mm). Bij drukverhoging in de atria ontstaat daarom geen hypertrofie zoals bij de ventrikels, maar dilatatie. De dunne wand is namelijk niet goed in staat drukverhoging goed op te vangen. Een grote P top is een uiting van atriale vergroting.
| Kenmerken van een normale p top:[1] |
|---|
|
Is de P top richting anders dan normaal, dan is er geen sinusritme, maar een atriaal ritme
Bij een te grote of te brede P top is er sprake van linker of rechter atriumdilatatie
Net als de ventrikels hebben depolarizerende atria ook een repolarisatiefase. De repolarisatie van de atria uit zich in het PTa segment (atriale T top). Normaal is dit segment op de hoogte van de basislijn. Bij elevatie of depressie van het PTa segment kan er sprake zijn van een atriaal infarct of pericarditis.