Elektrolytstoornissen

Auteur	J.S.S.G. de Jong
Co-Auteur	{{{coauthor}}}
Moderator	T.T. Keller
Supervisor
Lees meer over auteurschap op ECGpedia

Hyperkaliëmie

Kalium heeft met name effect op de repolarisatie-fase

Een verhoogd kalium gehalte leidt tot een spitsere en hogere T-top.
Daarnaast wordt de P-top vlakker en is zelf bij extreme hyperkaliëmie niet meer zichtbaar.
Ten slotte leidt een verhoogd serumkaliumgehalte tot een langere depolarisatie van de kamers m.a.g. een bredere QRS-complex.

(bij concentraties >7.5mmol/l kan er aanleiding zijn tot zowel boezem- en kamerstilstand als kamerfibrilleren.

Een ECG bj extreme hyperkaliemie. Geen p-toppen, verbreed QRS, hoge T toppen.
Zelfde patient, het kaliumgehalte is inmidels iets gecorrigeerd. Nog steeds geen p-toppen, verbreed QRS, hoge T toppen.
Milde hyperkaliemie. Spitse T toppen. Het kalium was 5.5 mmol/L

Hypokaliëmie

Bij daling van het serumkaliumgehalte treedt er depressie op van het ST-segment en wordt de T-top vlakker.
Deze leidt in extreme gevalen zelfs tot een T-top inversie.
Tevens onstaat er a.g.v. de hypokaliëmie een U-golf, welke steeds duidelijker wordt naar mate het gehalte aan kalium daalt.

ECG voorbeelden bij hypokalemie
patient A
patient A
patient B

Hypercalciëmie

Een voorbeeld van hypercalciëmie

Hypercalciëmie bevordert een snelle repolarisatie. Dit leidt tot:

verkorting QT-interval zodat QRS gelijk overgaat in T
toegenomen amplitude T-top
symptomen: irritatie, slaperigheid, spiezwakte, perifere neuropathies, anorexie, constipatie

cave: hypercalciëmie induceert digitalis toxiciteit

Hypocalciëmie

Een voorbeeld van hypocalciëmie

In tegenstelling tot hyper-calciëmie leidt hypo-calciëmie tot:

Verlenging van QT tijd door met name verlenging van het iso-electrisch deel van het ST segment en dus verplaatsing van de T top naar achteren, die er verder vrij normaal uitziet.

Symptomen: spierkrampen, convulsies, gevoelloosheid en tintelingen. Symptomen van Chvostek en Trousseau kunnen opgewekt worden.

cave: afname calcium leidt tot toename natrium entry in de cellen met als gevolg herhaaldelijk vuren van de zenuwen; Dit kan leiden tot cardiale aritmieën.