323
bewerkingen
Elektrolytstoornissen: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
k
→hypokaliëmie
k (→hypocalciëmie) |
k (→hypokaliëmie) |
||
| Regel 13: | Regel 13: | ||
Een verhoogd kalium gehalte leidt tot een spitsere en hogere T-top. Daarnaast wordt de P-top vlakker en is zelf bij extreme hyperkaliëmie niet meer zichtbaar. Ten slotte leidt een verhoogd serumkaliumgehalte tot een langere depolarisatie van de kamers m.a.g. een bredere QRS-complex. | Een verhoogd kalium gehalte leidt tot een spitsere en hogere T-top. Daarnaast wordt de P-top vlakker en is zelf bij extreme hyperkaliëmie niet meer zichtbaar. Ten slotte leidt een verhoogd serumkaliumgehalte tot een langere depolarisatie van de kamers m.a.g. een bredere QRS-complex. | ||
=== | ===Hypokaliëmie=== | ||
Bij daling van het serumkaliumgehalte wordt de T-top vlakker. Deze leidt in extreme gevalen zelfs tot een T-top inversie. Tevens onstaat er a.g.v. de hypokaliëmie een U-golf, welke steeds duidelijker wordt naar mate het gehalte aan kalium daalt. | Bij daling van het serumkaliumgehalte treedt er depressie op van het ST-segment en wordt de T-top vlakker. Deze leidt in extreme gevalen zelfs tot een T-top inversie. Tevens onstaat er a.g.v. de hypokaliëmie een U-golf, welke steeds duidelijker wordt naar mate het gehalte aan kalium daalt. | ||