ICD: verschil tussen versies

Naar navigatie springen Naar zoeken springen
240 bytes toegevoegd ,  12 mei 2009
geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 19: Regel 19:
*'''Eén-kamersysteem''': met 1 draad in de rechter hartkamer. Dit is het eenvoudigste systeem, voordeel is dat er minder draden geplaatst hoeven worden met navenant minder risico op draadproblemen. Nadeel is dat het beoordelen van de aard van ritmestoornissen lastiger is voor de ICD, omdat het boezemsignaal ontbreekt.
*'''Eén-kamersysteem''': met 1 draad in de rechter hartkamer. Dit is het eenvoudigste systeem, voordeel is dat er minder draden geplaatst hoeven worden met navenant minder risico op draadproblemen. Nadeel is dat het beoordelen van de aard van ritmestoornissen lastiger is voor de ICD, omdat het boezemsignaal ontbreekt.
*'''Twee-kamersysteem''': met 1 draad in de rechter hartkamer en 1 draad in de rechter boezem.  
*'''Twee-kamersysteem''': met 1 draad in de rechter hartkamer en 1 draad in de rechter boezem.  
*'''Biventriculaire ICD''': met 1 draad in de rechter hartkamer, 1 draad in de rechter boezem en 1 draad in een ader die over de linker hartkamer loopt, waardoor ook de linker hartkamer geactiveerd kan worden. Deze ICDs worden toegepast bij patiënten bij wie de linker en rechter hartkamer niet tegelijk samenknijpen, waardoor er dyssynchronie ontstaat. Dit is met name evident bij een [[linker bundeltakblok]]. Door de activatie van linker en rechter hartkamer te synchroniseren kan de pompkracht van het hart verbeteren. Deze synchronisatie staat los van de therapie bij snelle ritmestoornissen die bij dit type ICD gelijk is aan die van een twee-kamersysteem.
*'''Biventriculaire ICD''': met 1 draad in de rechter hartkamer, 1 draad in de rechter boezem en 1 draad in een ader die over de linker hartkamer loopt, waardoor ook de linker hartkamer geactiveerd kan worden. Deze ICDs worden toegepast bij patiënten bij wie de linker en rechter hartkamer niet tegelijk samenknijpen, waardoor er dyssynchronie ontstaat. Dit is met name evident bij een [[linker bundeltakblok]]. Door de activatie van linker en rechter hartkamer te synchroniseren kan de pompkracht van het hart verbeteren. Deze synchronisatie (CRT: cardiac resynchronization therapy) staat los van de therapie bij snelle ritmestoornissen die bij dit type ICD gelijk is aan die van een twee-kamersysteem.
*'''Subcutane ICD''' (SQ-ICD): hierbij zit de draad van de ICD onder de huid en niet in het hart. Dit is een nieuwe ontwikkeling en deze ICD's worden momenteel alleen in onderzoeksverband geplaatst.


Alle ICDs hebben een ''minimum rate''. Dat wil zeggen dat ze een te trage hartslag niet zullen accepteren. Vaak staat deze rond de 40 /min afgesteld. Mocht de eigen hartfrequentie hieronder terecht komen dan grijpt de ICD in door het hart te pacen. De ICD werkt dan als een pacemaker.
Alle ICDs hebben een ''minimum rate''. Dat wil zeggen dat ze een te trage hartslag niet zullen accepteren. Vaak staat deze rond de 40 /min afgesteld. Mocht de eigen hartfrequentie hieronder terecht komen dan grijpt de ICD in door het hart te pacen. De ICD werkt dan als een pacemaker.
5.024

bewerkingen

Navigatiemenu